سردر ورودی دانشگاه صنعتی شریف

حضور هندسه در شکل‌گیری معماری ایرانی جزء لاینفک آن محسوب می‌شود؛ خطوط هندسی در راستای محورهای x و y امتداد می‌یابند و نقوش دوبعدی شکل می‌گیرند، از اجتماع این نقوش، ترکیبات زیبایی پدید می‌آید که در عین پیچیدگی، دارای ارتباط کل و جزء است و بدین‌ترتیب، خوانایی را با ذات خود همراه می‌کند. با اضافه شدن پارامتر z و تغییر آن، این اشکال دوبعدی فضا را نتیجه می‌دهند، فضایی برگرفته از هندسه که با حضور انسان در آن، “معماری” خلق می‌شود.