سردر ورودی دانشگاه صنعتی شریف
حضور هندسه در شکل‌گیری معماری ایرانی جزء لاینفک آن محسوب می‌شود؛ خطوط هندسی در راستای محورهای x و y امتداد می‌یابند و نقوش دوبعدی شکل می‌گیرند، از اجتماع این نقوش، ترکیبات زیبایی پدید می‌آید که در عین پیچیدگی، دارای ارتباط کل و جزء است و بدین‌ترتیب، خوانایی را با ذات خود همراه می‌کند. با اضافه شدن پارامتر z و تغییر آن، این اشکال دوبعدی فضا را نتیجه می‌دهند، فضایی برگرفته از هندسه که با حضور انسان در آن، “معماری” خلق می‌شود.
در طرح حاضر، از مربع و تکرار و در عین حال، چرخش 45 درجه آن، با توجه به محورهای بصری و دسترسی استفاده شده است تا امکان ایجاد گستردگی دید ناظر به محوطه دانشگاه و در نهایت، انتخاب مسیر مورد نظر تامین شود. با توجه به دو دسترسی سواره در طرفین، چهار دسترسی پیاده در حاشیه و دسترسی نمادین در آکس مرکزی، 5 مربع انتخاب شده است.
دسترسی نمادین در نقطه عطف بنای سردر واقع شده است و در امتداد آن، محور آب و المان تمثیلی دانش وجود دارد. این مجموعه و پس‌زمینه دانشگاه، از پس فخرو مدین الهام‌گرفته از باغ فین کاشان، نمایان است. در دو منتهی‌الیه بنا و عمود بر محور ورودی، دو اتاقک نگهبانی تعبیه شده است که نظارت و کنترل عبور و مرور پیاده و سواره را بر عهده دارند. اتاقک‌های نگهبانی توسط شیشه اسپایدری، برای تامین دید و کنترل بهتر پوشیده شده است.
در طرح حاضر، از بتن نمایان به عنوان سازه اصلی و آجر به عنوان پوشش نهایی (در هماهنگی با مصالح بناهای موجود در دانشگاه) استفاده شده است. کاشی فیروزه‌ای در نقاط عطف، به عنوان تزیینات به کار رفته است، همچنین از آن برای تزیینات مهاربندی قاب‌های بتنی که یادآور کاربندی در سقف بناهای سنتی ایران است، نیز استفاده شده است.
